ΤΟ ΕΙΧΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ
Ο Μήτσος πήγε και έβαλε το χέρι του μέσα στα γυμνά καλώδια του πίνακα ένα ωραίο απόγευμα του Ιουλίου.
Ξύπνησε μετά από μέρες σε ένα κρεβάτι του Βενιζέλειου νοσοκομείου. Δεν ήξερε ποιος τον είχε φέρει εκεί. Δίπλα του καθόταν η γυναίκα του η Σοφία.
"Τι πήγες και έκανες;" είπε η Σοφία.
"Δεν θυμάμαι" είπε ο Μήτσος.
"Καλά με κοροϊδεύεις;" είπε η Σοφία.
"Όχι" είπε ο Μήτσος.
"Θέλω διαζύγιο" είπε η Σοφία.
"Γιατί" είπε ο Μήτσος.
"Ξεδιάντροπη κουράδα, εμένα ρε δεν με σκέφτηκες;" είπε η Σοφία εξοργισμένη.
"Δεν καταλαβαίνω, τι έκανα, δεν θυμάμαι τίποτα" είπε ο Μήτσος.
"Πηδήχτηκα με το Σταύρο" είπε η Σοφία. Ο Σταύρος ήταν ο σπιτονοικοκύρης τους.
"Για όνομα του θεού" είπε ο Μήτσος καταβεβλημένος. Η ηλεκτροπληξία τον είχε αφήσει με μερική αμνησία.
"Άντε και γαμήσου μωρέ μαλάκα!" είπε η Σοφία και σηκώθηκε από την καρέκλα και βγήκε από το θάλαμο. Μετά από ένα δευτερόλεπτο η Σοφία ξαναμπήκε μέσα στο θάλαμο και του πέταξε στο κεφάλι μία πατερίτσα που βρήκε στο διάδρομο.
Το απόγευμα βρήκε το Μήτσο στο κρεβάτι του νοσοκομείου να τρίβει το κεφάλι του. Η πατερίτσα του είχε κάνει ένα γενναίο καρούμπαλο.
Οι γιατροί του είπαν πως θα έπρεπε να κατουράει με καθετήρα για ένα μήνα γιατί το πουλί του είχε φουσκώσει από τον ηλεκτρισμό.
Ο Μήτσος τους ρώτησε εαν επιτρεπόταν να τρώει μόνο χόρτα. Είχε αποφασίσει να γίνει χορτοφάγος.
Οι γιατροί είπαν πως καλύτερα να το απέφευγε για λίγο καιρό. Τα χορτα λέει δεν έκαναν καλό στην ανάρρωση μιας ηλεκτροπληξίας.
Την ημέρα που πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο, ο Μήτσος πήγε και αγόρασε μία σακούλα χόρτα από τη λαϊκή και μαζί με τον καθετήρα του παραμάσχαλα πήρε το δρόμο για το σπίτι. Ήλπιζε να μην έβρισκε εκεί τη Σοφία αλλά και να την έβρισκε εκεί δεν θα τον ένοιαζε. Το είχε αποφασίσει. Δεν ήξερε τι ήταν αυτό που είχε αποφασίσει, σημασία είχε πως το είχε αποφασίσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου