25.2.13



Η καρδιά της


Δεν ήξερα τι να κάνω με το μικρό της κορμί.
Αυτή η γυναίκα έμοιαζε με παιδί.
Ενά παιδί με γυναικείο πρόσωπο και στήθος και τρομερά οπίσθια.
Μου έκανε όλα τα χατίρια στο κρεβάτι.
Εγώ πάλι άρχιζα να το βλέπω λίγο
Σαν αγγαρεία.
Έτσι ήταν η ιδιοσυγκρασία μου
Γιατί ήμουν ένας παλιομαλάκας και μισός.
Δεν ξέρω τι πήγαινε στραβά με τη πάρτη μου.
Σιγά, σιγά όμως συνήθισα να κολυμπάω
Στην γλυκειά
Της μυρωδιά
Και τα χατίρια της ήταν θαυμάσια
Και άρχιζα να κακομαθαίνω.
Άρχισα να φοβάμαι για την ψυχή μου.
Η ψυχή μου ήτανε το μόνο
Αξιοσέβαστο πράγμα πάνω μου/μέσα μου.
Δεν γίνεται όλα να είναι τόσο γαμάτα και ωραία,
Έλεγα.
Ίσως να χρειαζόμουν,
Πως το λένε,
Επαγγελματική βοήθεια.
Την φίλησα άλλη μία φορά
Στο όμορφο της στόμα.
Μου είπε κάτι καλό.
Εγώ χαμογέλασα.
Δεν ένιωθα τίποτα.
Απλά ήμουν αιωρούμενος
Στο κένο
Που δημιουργούσε με την
Καρδιά της
Τυλιγμένη
Γύρω μου.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου