1.10.13

Ζωή σε μας











    Περίτρανα ο Τσαούσης έλουζε το κηπουλάκι του στο πατρικό του σπίτι σταγόνα τη σταγόνα, τα κομπρεσέρια τα ξένα αντηχούσαν μέσα στο θολό πρωινό, σήμερα φυσούσε ένας νοτιάς κίτρινος, ότι πρέπει καιρός για ποδόσφαιρο σε καμιά αλάνα σκέφτηκε ο Τσαούσης, ο πάντα αθλητικός τύπος ανθρώπου της πόλης, οι αλόες είχαν ψιλοκοκκινήσει γιατί τις πολυπότιζε και το είχε κόψει τώρα το πολύ νερό, έσκαψε το χώμα με το σκαπετάκι ν' αναπνεύσει το χώμα και ύστερα να φυτέψει, όταν έπαιρνε την άδεια από τη δουλειά και θα είχε χρόνο να ασχοληθεί, μερικά λαχανικά, δεν ήξερε ακόμα τι όμως, πάνω κάτω είχε στο μυαλό του τι.
    Έπρεπε τώρα δα να φάει τίποτις, να σταθεί γιατί μετά δούλευε, και δούλευε στον καπιταλισμό μέσα, σαν μύγα ένιωθε γιατί δεν είχε δύναμη να αντισταθεί ο κακόμοιρος μόνος του απέναντι στο θεριό που το λέγανε καπιταλισμό, τι άλλο να κάμει όμως, πήγαινε στη δουλειά και έκανε τον Κινέζο και το Βέγγο και άμα μπόραγε πήγαινε και σε καμιά πορεία να υποστηρίξει τα πιστεύω του. Ξενέρωνε πολλάκοις βεβαίως όμως και με το παραπάνω γιατί αυτός ο "ωχαδερφισμός" (πρόσφατα την έμαθε τη λέξη  στο YouTube και ήταν περήφανος σαν γύφτικο σκεπάρνι) του έσκιζε τα σωθικά και τον έκανε να έχει τύψεις, κοίταζε τη μουράκλα του στο καθρέπτη του μπάνιου και φτυνότανε γιατί ήτανε ανίκανος ν' αντισταθεί.
    Πήγε μέσα και έφτιαξε ένα σάντουιτς με σαλάμια και τυριά, κάπνισε ένα ταπεινό τσιγάρο στριφτό και έπιασε να ντύνεται να πάει στη φωλιά του κούκου πάλι για δουλειά.
     Που θα πάει, σκέφτηκε, θα ρχότανε εκείνη η μέρα η ιερή,
     Που θα πάει, θα ρχότανε, κι όταν ερχότανε, ουυυ,
     Το έλα να δεις θα γινότανε, το έλα να δεις!
     Στο χέρι μας είναι ρε παιδιά..στο χέρι μας, σκέφτηκε ο ταπεινός Τσαούσης και χάδεψε το κεφάλι του σκύλου του, απαλά και τρυφερά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου